Ποιοι είναι οι παράγοντες που κινητοποιούν τους παραγωγούς προς την κατεύθυνση της δημιουργίας μιας Ομάδας Παραγωγών; Είναι αρκετά δυνατοί αυτοί οι παράγοντες για να υπερκαλύψουν τους φόβους και τις ανησυχίες που μπορεί να έχουν οι παραγωγοί για να μεταβούν από την αυτόνομη στη συλλογική δράση;
Στα ερωτήματα αυτά ρίχνει λίγο φως, η πρόσφατη μελέτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει ως αντικείμενο τις βέλτιστες πρακτικές για τη δημιουργία, λειτουργία και υποστήριξη οργανώσεων παραγωγών
Παράγοντες όπως
φαίνεται ότι λειτουργούν θετικά ως προς την κινητοποίηση των παραγωγών για τη δημιουργία ομάδων και οργανώσεων παραγωγών
Ωστόσο οι παράγοντες αυτοί καλούνται να υπερκεράσουν φόβους, προβληματισμούς και ανησυχίες που έχει ο κάθε μεμονωμένος παραγωγός και σχετίζονται με την επιχειρηματική του αυτονομία. Ως μέλος μιας Ομάδας ή Οργάνωσης Παραγωγών (που λειτουργεί συντονισμένα και με σαφείς κανόνες και στόχους), ο κάθε παραγωγός θα κληθεί να υιοθετήσει ή να προσαρμόσει πρακτικές που εφαρμόζει για να εξυπηρετηθεί ο κοινός σκοπός.
Το αίσθημα της απώλειας της αυτονομίας συχνά λειτουργεί ως τροχοπέδη για τη συμμετοχή των παραγωγών σε ένα συλλογικό σχήμα. Σημειώνεται ότι το αίσθημα αυτό συνδέεται πολλές φορές με τη χαμηλή εκτίμηση που έχουν οι παραγωγοί σε συλλογικά σχήματα ιδιαίτερα σε περιοχές όπου κατά το παρελθόν υπήρξε έντονη κρατική παρεμβατικότητα στη λειτουργία συλλογικών σχημάτων.
Δυστυχώς τα διαθέσιμα στοιχεία (42.000 συλλογικά σχήματα σε επίπεδο ΕΕ εκ των οποίων μόνο το 9% έχουν αναγνωριστεί από τα ΚΜ) δεν επιτρέπουν να αναγνωριστούν με σαφήνεια οι τάσεις που διαμορφώνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο προς την ενίσχυση ή μη της συλλογικότητας στον αγροτικό τομέα.