Ένα μήνα πριν στις Ροβιές οι κάτοικοι προετοιμάζονταν σιγά σιγά για να ξεκινήσουν να μαζεύουν τις ελιές τους. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Αγροτικού Συνεταιρισμού, η παραγωγή αναμένονταν ιδιαίτερα μικρή (κοντά στους 50 τόνους) λόγω των επιδράσεων της κλιματικής αλλαγής ωστόσο το γεγονός αυτό δεν τους τρόμαζε. Και ξαφνικά όλα άλλαξαν. Από ένα μικρό και όχι ιδιαίτερα γνωστό χωριό της Βόρειας Εύβοιας βρέθηκαν στα πρωτοσέλιδα των ΜΜΕ. «Προς τις Ροβιές το πύρινο μέτωπο». «Η φωτιά μπήκε στις Ροβιές». «Οι φλόγες επιστρέφουν ξανά στις Ροβιές». «Δεν έχει τέλος ο πύρινος εφιάλτης στις Ροβιές». Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους πηχιαίους τίτλους που έκαναν τις Ροβιές ιδιαίτερα γνωστές ανά το πανελλήνιο.

Το κυρίαρχο συναίσθημα της θλίψης γίνεται ακόμη πιο έντονο μαθαίνοντας ότι η Νύφη, η ελιά – σύμβολο των Ροβιών δεν υπάρχει πια. Ένα ελαιόδεντρο 2.500 ετών που μαρτυρούσε την αγροτική δραστηριότητα στις Ροβιές από την εποχή του Περικλή μέχρι και σήμερα το οποίο έπαψε πια να ζει. Και μαζί της χάθηκε πάνω από το 40% του ελαιώνα της περιοχής. Ενός ελαιώνα που το κύριο του προϊόν είναι η ΠΟΠ Κονσερβολιά Ροβιών.

Τη φημισμένη αυτή ελιά, την ΠΟΠ Κονσερβολιά Ροβιών, είχαμε την ευκαιρία να τη γευτούμε για πρώτη φορά πριν από 10 χρόνια περίπου. Και από τότε δεν έχουμε σταματήσει να λέμε ότι Οι πιο καλές ελιές είν’ απ’ τις Ροβιές. Πριν σας την παρουσιάσουμε την αφήνουμε να μας αφηγηθεί λίγη από την ιστορία της.

Η ιστορία του ελαιώνα

Η ιστορία του ελαιώνα ξεκινά περίπου έναν αιώνα πριν. Ο Αντώνης Παπαδόπουλος έχοντας στην κατοχή του το τσιφλίκι των Ροβιών αποφασίζει να μετατρέψει την πεδιάδα και τους γύρω λόφους από «ρουμάνι» σε ελαιώνα. Μέσα σε λίγα χρόνια 2.500 στρέμματα δάσους μετατράπηκαν σε έναν μεγάλο ποτιστικό ελαιώνα που συνέβαλε στην αύξηση της παραγωγικότητας της περιοχής. Μετά το θάνατό του, και του πρωτότοκου γιού του,  η κόρη του Άννα Παπαδοπούλου (και εγγονή της Πηνελόπης Δέλτα) αποφάσισε να προχωρήσει στη διανομή της έκτασης του ελαιώνα. Έτσι από το 1974 μέχρι το 1981 ο ελαιώνας διανεμήθηκε στους πρώην εργαζόμενους του κτήματος σε μεγάλα αγροτεμάχια των 30 έως 100 στρεμμάτων. Ο ελαιώνας θεωρείται, από κάθε άποψη ο σωστότερα καλλιεργούμενος ελαιώνας του νομού Εύβοιας, ενώ παλιότερα το αγρόκτημα Παπαδοπούλου θεωρούνταν πρότυπος πανελλαδικά ελαιώνας.

Από αυτόν τον ελαιώνα παράγεται η πιο πρώιμη επιτραπέζια ελιά στην Ελλάδα, η επονομαζόμενη Κονσερβολιά Ροβιών επωφελούμενη από το ιδιαίτερο μικροκλίμα που δημιουργούν τα γειτονικά δάση, η προστασία από τους βόρειους ανέμους που παρέχουν τα όρη Τελέθριο και Ξηρό, ο δροσερός νυχτερινός άνεμος από τον Ευβοϊκό κόλπο.

Με σάρκα τραγανή και χρώμα…

Η πρώτη φορά που η Κονσερβολιά Ροβιών αναγνωρίστηκε ως Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ) ήταν το 1996. Μαζί με αυτήν κατοχυρώθηκαν και άλλες επτά ονομασίες (Κονσερβολιά Στυλίδας, Αμφίσσης, Άρτας, Αταλάντης και Θρούμπα Θάσου, Χίου και Αμπαδιάς Ρεθύμνης).

Ποια όμως ήταν εκείνα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που διαθέτει;

Κυκλοφορεί σε διάφορα μεγέθη αλλά το πλέον συνηθισμένο είναι το μεσαίο δηλαδή 120-160 τεμάχια το κιλό. Με άλλα λόγια από 6,25 μέχρι 8,5 γραμμάρια η κάθε ελιά.

Διακρίνεται για την τραγανή της σάρκα. Μια σάρκα που όταν τη δαγκώνεις απελευθερώνει μια υπέροχη φρουτώδη γεύση και το χαρακτηριστικό άρωμα του ελαιολάδου.

Τα χρώματά της το ίδιο εντυπωσιακά. Οι «πράσινες» έχουν χρώμα από πρασινοκίτρινο ως σκούρο πράσινο διατηρούμενο επί μακρόν. Οι «ξανθές» κυκλοφορούν με χρώμα από ανοικτό πράσινο και κίτρινο έως ανοικτές καφέ σκιές. Τέλος, οι «μαύρες» έχουν χρώμα από ανοιχτό καφέ έως σκούρο καφέ και σκούρο πορφυρό.

Και φυσικά θα τις συναντήσετε χωρίς κανένα χτύπημα, χωρίς κανένα σημάδι. Γιατί; Επειδή τις μαζεύουν όλες, μία μία με το χέρι. Και μέσα σε μια μέρα φτάνουν στη μονάδα επεξεργασίας όπου ξεκινά η επεξεργασία τους. Όπως μας αναφέρει ο κ. Βαλλής, πρόεδρος του ΑΣ Ροβιών «Εμείς επεξεργαζόμαστε τις ελιές με απόλυτα φυσικό τρόπο. Μόνο με σκέτη αλμύρα. Όπως ακριβώς ορίζει ο κανονισμός της Ε.Ε για τις βιολογικές ελιές. Είναι ένας τρόπος που οι βιομηχανίες τον αποφεύγουν. Οι περισσότερες ελιές που κυκλοφορούν στο εμπόριο “κολυμπούν ” σε καυστική σόδα για 12 ώρες για να ξεπικρίσουν. Αυτές είναι οι επεξεργασμένες».

Και συνεχίζει: «Οι ελιές που περνούν από καυστική σόδα ωριμάζουν σε τρεις μήνες, οι δικές μας χρειάζονται 7-8 μήνες. Για να τις ξεχωρίζετε δεν έχετε παρά να κόψετε μια ελιά στη μέση. Αν έχει χρώμα ομοιόμορφο τότε έχει ξεπικρίσει με φυσικό τρόπο στην άλμη. Αν όμως στην περιφέρειά της το χρώμα είναι πιο σκούρο από τη σάρκα, σημαίνει ότι έχει περάσει από καυστικό νάτριο».

Και με ευεργετικές ιδιότητες για την υγεία μας

Το καλύτερο το αφήσαμε για το τέλος. Εκτός από γευστικές οι ελιές έχουν και σημαντικά οφέλη για την υγεία όλων μας. Όπως μας λέει ο κ. Βαλλής: «Η ελιά είναι ένα θαυματουργό προϊόν για την υγεία του ανθρώπου. Έχει πολλά αντικαρκινικά συστατικά και άλλα που βοηθούν στην καρδιά. Όμως, όταν χρησιμοποιείται καυστική σόδα πολλά από τα ευεργετικά συστατικά της χάνονται και καταλήγουν στα απόβλητα».

Οι πράσινες βιολογικές ΠΟΠ Κονσερβολιά Ροβιών, οι μαύρες ελιές ποικιλίας Καλαμών, οι γεμιστές ελιές (με αμύγδαλο, πιπεριά Φλωρίνης, σκόρδο, λεμόνι) και οι πάστες ελιάς  του ΑΣ Ροβιών κυκλοφορούν ως βιολογικά προϊόντα σε ιδιαίτερα απαιτητικές αγορές του εξωτερικού όπως της Γερμανίας, της Αγγλίας, των ΗΠΑ, του Βελγίου, της Γαλλίας, Νορβηγίας, της Ιαπωνίας,  της Σουηδίας και της Ιταλίας καθώς και σε επιλεγμένα σημεία στην αγορά της Ελλάδας. Δεν έχετε παρά να τις αναζητήσετε και να τις απολαύσετε.