Από την Κάρυστο, τον τόπο όπου γεννιέται η κορωνίδα των μελιών της Εύβοιας, ξεκίνησε το ταξίδι του  το Μέλι Κισσούρι για να καταχωρηθεί στο επίσημο Μητρώο της Ε.Ε για τις Προστατευόμενες Ονομασίες Προέλευσης. Μετά την ολοκλήρωση όλων των σχετικών διαδικασιών στην Ελλάδα μόλις χθές υπογράφτηκε  η σχετική αίτηση προς την Ε.Ε

Το μέλι Κισσούρι είναι το φθινοπωρινό ερεικόμελο το οποίο παράγεται στην περιοχή της Καρυστίας από μέλισσες που τρυγούν τα άνθη της πορφυρούς ερείκης που φύεται στην περιοχή. Η παραγωγή του ξεκινά αργά το καλοκαίρι αφού έχει ολοκληρωθεί ο τρύγος του θυμαρίσιου μελιού. Μετά τα μέσα Ιουλίου τα μελίσσια μεταφέρονται σε περιοχές του όρους Όχη που βρίσκονται σε μεγάλο υψόμετρο (άνω των 600 μέτρων). Στο υψόμετρο αυτό ξεκινά η ανθοφορία της ερείκης από την οποία οι μέλισσες συγκεντρώνουν νέκταρ και γύρη.

Μέχρι τα μέσα Αυγούστου κάθε έτους πραγματοποιείται ο πρώτος τρύγος του μέλι κισσούρι. Οι μελισσοκόμοι μεταφέρουν σταδιακά, μέχρι το μήνα Δεκέμβριο, τα μελίσσια τους από το μεγάλο υψόμετρο σε χαμηλότερα (μέχρι και το επίπεδο της θάλασσας) ακολουθώντας τη σταδιακή άνθηση της ερείκης η οποία ολοκληρώνεται στις αρχές Δεκεμβρίου σε υψόμετρο που είναι κοντά στο επίπεδο της θάλασσας. Με τον τρόπο αυτό εκμεταλλεύονται πλήρως τη σταδιακή ανθοφορία της ερείκης και τρυγούν τα μελίσσια τους κατά διαστήματα.

Τη διαδικασία αυτή τη γνωρίζουν καλά οι μελισσοκόμοι της Καρύστου. Την επαναλαμβάνουν χρόνια τώρα. Σύμφωνα δε με ένα μύθο  στο ευλογημένο όρος Όχη, ο Χείρωνας μετέδωσε με τρόπο μυσταγωγικό, τις  αγαθοεργές δυνάμεις του φυσικού κόσμου και κυρίως της μελισσοκομίας στους μαθητές του.

Η πρωτοβουλία για την καταχώριση του Μέλι Κισσούρι στο Μητρώο της Ε.Ε για τις Προστατευόμενες Ονομασίες Προέλευσης ανήκει στον Μελισσοκομικό Σύλλογο Καρύστου. Ξεκίνησε ως ανταπόκριση στο αίτημα των μελισσοπαραγωγών της Καρύστου για την ανάδειξη του κισσουρίσιου μελιού το οποίο, κατά το παρελθόν έχει τύχει σημαντικών διακρίσεων.

Ο Μελισσοκομικός Σύλλογος Καρύστου προσπαθεί σύμφωνα με τον σκοπό ίδρυσης του να προωθεί και επιλύει κοινά επαγγελματικά προβλήματα ιδιαιτέρα εκείνα που αφορούν στην παραγωγή-διακίνηση και βελτίωση της ποιότητας και προστασίας των μελισσοκομικών προϊόντων. Μελετά και εισηγείται στις αρμόδιες υπηρεσίες προτάσεις για την προστασία της μελισσοκομικής χλωρίδας και την συστηματική ανάπτυξη της μελισσοκομίας του τόπου μας. Φροντίζει για την βελτίωση του μορφωτικού επιπέδου των μελών και των οικογενειών τους με πολιτιστικές και πνευματικές εκδηλώσεις καθώς και προσπάθεια διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς και παράδοσης.

Εκτός από την πρωτοβουλία για την καταχώριση του Μέλι Κισσούρι στο Μητρώο των ΠΟΠ έχει να παρουσιάσει ένα σημαντικό έργο το οποίο περιλαμβάνει δράσεις αλληλεγγύης προς τους πυρόπληκτους κατοίκους της Βόρειας Εύβοιας, διοργάνωση πλήθους σεμιναρίων μελισσοκομίας για αρχάριους, λειτουργία πρότυπου μελισσοκομείου, τοπικές δράσεις  καθαρισμού μονοπατιών κ.α

Ο τοπικός θρύλος για το μέλι Κισσούρι

Οι τοπικοί θρύλοι δίνουν στο μυθικό μέλι της Όχης, το μέλι κισούρι, ρόλο καταλυτικό στην θυελλώδη σχέση της Ήρας με το βασιλιά των θεών τον Δία. Ο ρόλος αυτός αποτυπώνεται στο ακόλουθο απόσπασμα από κείμενο του κ. Κώστα Παντελή, προέδρου του Μελισσοκομικού Συλλόγου Καρύστου.

Μια μέρα, καθώς η θεά Ήρα περπατούσε στο όρος Όχη, τόπο που κατέφυγε για να αποκρούσει την ερωτική πολιορκία του φιλήδονου Δία, εκείνος μεταμορφώθηκε σε κούκο και έπεσε στα πόδια της. Καθώς η ανυποψίαστη θεά τον πήρε και τον έκρυψε στην αγκάλη της, ο βασιλιάς των θεών πήρε την πραγματική του μορφή. Επιβλητικός και πανίσχυρος καθώς ήταν, εξουδετέρωσε και τις τελευταίες αντιστάσεις της. Η Ήρα νικήθηκε, υποτάχτηκε, έγινε για πάντα δική του μα έσπευσε να εξασφαλίσει «υπόσχεση γάμου» από τον…μπερμπάντη Θεό.

Επιστράτευσε όλα της τα διαπραγματευτικά “όπλα”, όλα της τα θέλγητρα, ανάμεσα στα οποία πρωτεύοντα στόχο είχε ο εκλεκτικός ουρανίσκος του Δία. Τον πότισε λοιπόν με τα θεϊκά της χεράκια το μαγικό μέλι που μόλις είχε βγει από τον μοναδικό θάμνο της Όχης, εκείνον με τα μωβ λουλούδια, που ανθίζει το φθινόπωρο και που οι Καρυστινοί το ονόμαζαν από τότε κισούρι… Το κισούρι που απλόχερα χαρίζει στις μέλισσες που περιδιαβαίνουν το ιερό βουνό της Καρυστίας, χιλιάδες χρόνια τώρα, την τελευταία γύρη που αναζητούν πριν μπει ο χειμώνας.

Η ερωτοχτυπημένη Ήρα, έδωσε στο βασιλιά των Θεών , μια κουταλιά κισούρι για ευεξία, μια για μυϊκή δύναμη, μια για πνευματική διαύγεια, μια για ευρωστία, αλλά την τελευταία και πιο χορταστική, για ευτεκνία και ευγονία…Έτσι ώστε να της δώσει καρπό κοιλίας με αγόρια γερά και προικισμένα. Όπως ο Άρης, το πρώτο τους τέκνο που πιάστηκε εκεί, στην κορφή της Όχης… Από τότε, το κισούρι το Καρυστινό, έμεινε στη λαϊκή συνείδηση, βοτάνι θαυματουργό, βοτάνι γονιμότητας, ώστε η γυναίκα που θα το γευθεί και κατόπιν θα συλλάβει, να κάνει αγόρι.